Άρρατοι σε Χρόνια Παν-Δρυμείας (2022)
Το έργο «Άρρατοι σε Χρόνια Παν-Δρυμείας» είναι μία ποιητική Παρωδία, η οποία πλαισιώνεται από
Εικόνα-Λόγο-Ήχο, και «δίνει βήμα» σε ετερόκλητους χαρακτήρες, οι οποίοι μονολογούν όντας
εγκλωβισμένοι στην Εικονική Τραγικότητα.
Το έργο είναι χωρισμένο σε τέσσερα κύρια μέρη και κλείνει με το επίμετρό του.
Ομοίως και κάθε μονόλογος είναι χωρισμένος σε τέσσερις πράξεις.
Κάθε μονόλογος θέτει στο μικροσκόπιο του θεατή-ακροατή μία προσωπικότητα, η οποία
προσηλώνεται στην προσέγγιση του «εφιαλτικού καθορισμού» της λόγω του εγκλεισμού και της
στέρησης Ελευθερίας.
Κάθε προσωπικότητα ωστόσο δύναται να σπάσει το πλαίσιο της κανονικότητας και τον εγκλεισμό
με ατομική προσπάθεια και να διαβεί το Ρέον Ποτάμι.
Ταυτόχρονα η κάθε προσωπικότητα δίνει τη σκυτάλη στον επόμενο χαρακτήρα, που θα
μονολογήσει επί σκηνής, λειτουργώντας ως ψηφίδα του Όλου, αφού συναρμόζει στο ευρύτερο
ύφος της θεματικής του έργου.
Με τη λέξη άρρατος, η οποία δηλώνει το αμετάβλητον της Γνώμης, συνδέεται ο Θεός Άρης.
Θεός του Πολέμου, ο οποίος δεν πολεμά από ξεροκεφαλιά αλλά επειδή η βαθιά του καλλιέργεια
τού επιτρέπει να έχει γνώση του ορθού και του δίκαιου.
Ο Θεός Άρης δεν διαπραγματεύεται, επειδή τότε θα είναι υποκείμενος σε δώρα-χρήματα-εξουσία.
Πολεμά για την Ελευθερία χωρίς να υποκύπτει σε υποσχέσεις, επειδή γνωρίζει πως αυτό που
θέλουν να του πάρουν, σε αντάλλαγμα αυτών που ενδεχομένως τάζουν να του δώσουν, δεν
ανταλλάσσεται με τίποτα.
Είναι αυτό που πρέσβευαν οι Κυνικοί: «η ευδαιμονία βασίζεται στην αρετή και αυτή πάλι στη γνώση,
η οποία, εφόσον κατακτηθεί, δεν χάνεται ποτέ»
Η Τέχνη λοιπόν υπάρχει για να Αμφισβητεί.
Και όχι για να συμπορεύεται με την Εξουσία
Ειδάλλως βυθίζεται σε Αφώτιστα Δωμάτια…
Η ποιητική Παρωδία «Άρρατοι σε Χρόνια Παν-Δρυμείας» παρουσιάζεται με τις εξής ποιητικές ψηφίδες:
Μέρος 1ο
Μέρος 2ο
Μέρος 3ο
Μέρος 4ο
Επίμετρο
My photos. Now you know me.
navshow
