HOME » ΤΕΧΝΕΣ » ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ » Ετυμόλογοι Γλύφτες

Ετυμόλογοι Γλύφτες

«Κατανοείς ποια είναι η κυβερνητικότητα, η οποία σε κάνει να λειτουργείς και μόνο στο εσωτερικό της μπορείς να λειτουργείς;
Πως η Ελευθερία σου μπορεί να έχει ρόλο λειτουργίας και κρατικοποίησης;»

Πρόκειται για ερωτήματα, τα οποία θέτει ο Michel Foucault από τον προηγούμενο αιώνα αλλά που σπάνια καθένας από εμάς υποβάλλουμε στην Οντότητά μας, ώστε να προσπαθήσουμε έστω κι ακροθιγώς, αν όχι επισταμμένως, να αντιληφθούμε το εύρος της εκχώρησης της υπόστασής μας ως ξέχωρη ατομικότητα στην διακυβερνησιακή ορθολογικότητα μαζικοποίησης, η οποία μας επιβάλλεται απ’ το Κράτος με τη σχέση της συμμόρφωσης σε κοινωνικό πλαίσιο.

Μουσική Εισαγωγής : Κέλυ Θωμά – Πιάσε την άκρη της κλωστής

~ ~ ~ ~ ~ ~

200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821.. οι συνθήκες είναι πλέον ώριμες.. για την πρώτη Ποιητική Παραμυθία

~ ~ ~ ~ ~ ~

Το έργο «Ετυμόλογοι Γλύφτες» είναι Ποιητική Παραμυθία, η οποία πλαισιώνεται από Εικόνα-Λόγο-Ήχο.
Οι λήψεις, οι οποίες γυρίστηκαν σε διάφορα εξωτερικά κυρίως τοπία σπάζοντας κάθε φράγμα απαγόρευσης και αποκλεισμού, συνιστούν την πραγματική αντίσταση, όταν ο «καλλιτέχνης» αυτό-αστυνομεύεται ως γνήσιος υπηρέτης του status quo κι επιδίδεται σε παρακάλια για επίδομα, περιμένει αδειοδότηση του Κράτος για να έχει έργο, αναλώνεται σε υπογραφές ηλίθιων «επαναστατικών» κειμένων «διαφωνίας».
Η Τέχνη δεν μπορεί να υφαίνει ψευδαισθήσεις ούτε συγκατάβαση αλλά μέσω διακινδύνευσης και έμπρακτης ζωοποίησης του Μηδενός να προσδιορίζει τρόπους εξόδου από τη Φυλακή, που ονομάζεται «Διακυβέρνηση».

Η ποιητική δημιουργία χωρίζεται σε δεκαπέντε ποιητικές ενότητες, και ως εκ τούτου προκύπτουν δεκαπέντε βίντεο:

αυτόνομα μεν, προσηλωμένα στην επιμέρους προσέγγιση του «εφιαλτικού καθορισμού», στον οποίο υποπίπτει ο άνθρωπος λόγω του εγκλεισμού και της στέρησης Ελευθερίας
ψηφίδες του Όλου δε, αφού κατ’ επέκταση συγκολώνται στην συνάρμοση του ευρύτερου ύφους της θεματικής.

Μια ριζική αναθεώρηση της ιδρυματοποιημένης Κοινωνίας, της οποίας τα μέλη απολλύουν την ατομικότητά τους, αφού τα Ιδρύματα παντός τύπου αλέθουν το «Τέρας» προς αφομοίωση.

Οι ποιητικές ενότητες, όπως αυτές παρουσιάζονται στο έργο, είναι οι εξής: