Τον Ου-Τόπο αλησμόνησες
Νετρόνια
Είναι μια μέρα σαν κι αυτή ή σαν τις άλλες όλες
Κι ήρθε η «Ανθρωπώ» και τη σαμάρωσε με δύο επετείους
(Στη φωλιά του Κούκου όλα τα τεύχη)
Ημέρα της Ανοίξεως
Στάλες να λαχταρούν οι Άνδρες σε μουνιά στεγνά
Πέη αγριωπά στων στερημένων Γυναικών τις ονειρώξεις
Και λίγα κλαδιά ροδακινιάς για την απόπειρα κατάλυσης Κυριαρχίας
Στων Συμβολαιογράφων τα κυτάπια η προσμονή πλειστηριασμών
Και στις Φιλοζωικές το delivery μοιράζει αδιάκοπα σουβλάκια
Ίσως να μ’ αρέσει να βλέπω ανασκοπήσεις στα νεκροφυλάκεια
Οδηγώντας ένα μηχανάκι παλιό χωρίς κράνος ή μέτρα ασφαλείας
Όπως ο Άνεμος αποδομεί όλα τα κύτταρα του προσώπου
Και με μανία εισβάλλει ξεχειλώνοντας το στόμα
Να ξετρυπώσει την Αχόρταγη Ψυχή στους Μύθους του Αισώπου
Με την αδιαλλαξία και τις εχθρικές προθέσεις κάτω απ’ το στρώμα
Είναι γοργή η αλληλοδιαδοχή των Δυο Κινήσεων στα μουδιασμένα πόδια
Ίσως να μ’ αρέσουν τα μαχαιρώματα των «Ειδικών» για «Σφαιρική Ιστορία»
Όπως χουφτώνουν τα μπούτια της κάτω απ’ τη μαθητική τη φούστα
Τη σάρκα ξεσκίζοντας κι έπειτα στην ουρά για ράμματα και εφεδρεία
Σφουγγαρίζονται στις κρύπτες τα αίματα από πονόψυχους Διαβάτες
Με γόβες να σκαρφαλώσει ο «Οικογενειακός Προγραμματισμός» στη σούστα
Μόνο το άδραγμα το επίφοβο κρατά μακρυά τους Ιχνηλάτες
Καθώς ο Λιμός περνά τα δάχτυλα στα δόκανα της Ερήμου
Η ίδια η Μάνα παράτησε στο καραμελένιο σπίτι τα παιδιά της
Κι όσο κι αν αντιτάχθηκε ο Ξυλοκόπος
Υπάλληλος Τραπεζών, Υπουργείων κι Οργανισμών κατέληξε Δημοσιογραφικών
Με τα «επαναστατόσημά» του αριθμημένα σε καταλόγους συνταξιοδοτικούς
Και στον ελεύθερο τον χρόνο του διανέμει τεύχη για αστέγους
Πιστοποιητικό ν’ αποκτήσει απαλλαγής και ματαιότητας
Σίγουρα ωστόσο προνομίων δια πλύσεων εντερικών
Κι ενδεχομένως νοητικών στης γνώμης της Κοινής τους νοικοκυραίγους
Χαμένες οι rock μπάντες σε δρόμους φαρδιούς της αξίνας του όλες
Το «dress code» δεν επιτρέπει παρά jean σχισμένο, γραβάτα και κοκαΐνη
Αν δεν «ομοσπονδιοποιήσεις» τα Α-Δέσποτα στα Εξ-άθλεια
Τον λόγο ύπαρξης θα χάσει η Μάγισσα η κανίβαλη
Θα χάσουν τα κουτσαβάκια τα έδρανα στην Πλατεία Αμερικής
Οι Ήχοι θα συνταιριάζονται με τη μέθοδο τη βάναυση
Του στραγγαλισμού της Γκαρότας
Ίσως τα σπρωξίματα να μ’ αρέσουν στα Μέσα Μεταφοράς
Με μάσκες οι «Άγιοι επί της Γης» για μια Νίκη αναδρομικά συνοπτική
Το παν είναι να μην κυκλοφορείς
Αδίστακτα εξωραΐζοντας το Εφήμερον που τρομάζει
Να μην συναθροίζεσαι είναι το άπαν
Ανέπαφα ταπεινώνοντας των Μηχανών κάθε γρανάζι
Τον Φόβο τον Πολύτιμον οι Ορκωτοί να προβιβάζουν
Κι εσύ μόνο στο παραβάν να κατουράς και ν’ αφοδεύεις
Καθώς τη Ντροπή σου οι Υπεύθυνοι στο ταμιευτήριο θα εμβάζουν
Χτυπήματα στα Στήθη της τα μελανιασμένα
Από λίπασμα δομικό ή μυαλγικό Τακτοποιημένων
Που συμπληρώνονται και χρηματίζονται στη χαριτολογία πάνω
Τσιγάρα του εμπορίου σβησμένα με συγκατάβαση αήθη
Τον σπόρο τον πλεονάζοντα γι’ αποσυμφόρηση των διατεταγμένων
Κι άκομψη Ύδρευση με αυτοαναφορικά συμβεβηκότα που προηγήθη
Προφέροντας δις ό,τι για άπαξ προορίζεται ένεκα οδύνης
Μες σε παράγκες χαμηλές για καταλήστευση Νοημοσύνης