Granazi Radio

Ένας χρόνος μετά τη γένεση του Κινήματος των Πλατειών

Προσδοκίες και στόχοι από δω και πέρα…

Περασε ένας χρονος από το αυθορμητο κινημα των πλατειων.
Ενας χρονος που μοιαζει με αιωνα.
Ένα κινημα που οι γκεμπελισκοι των ΜΜΕ και οι νεάτερνταλ των κομματων και όχι μονο το βαφτισαν σκοπιμα κινημα των “αγανακτισμενων” δανειζομενοι τον ορο από το αντιστοιχο κινημα της ισπανιας που ειχε διαφορετικη σημειολογια εκει από ότι εδώ.
Ένα κινημα αντιστασης που για δυομισι μηνες δεχτηκε τη πιο βιαιη επιθεση του καθεστωτος από την πιο αδιστακτη και αρτια εκπαιδευμενη και εξοπλισμενη αστυνομια του κοσμου, μαζι με τους πεμτοφαλαγγιτες της. Από κοντα και τα κομματοσκυλα, τα γκροπουσκουλα, κ.α. βαλθηκαν να το υπονομευσουν, γιατι αμφισβητησε την αποτελεσματικοτητα τους, στους προτεινομενους αγωνες και τις πορειες διαμαρτηριας-περιπατους όπως και τις ιεραρχικες δομες τους.

Ενώ σε πρωτη φαση φανηκε ότι αυτό το κινημα εξανεμιστηκε, οι φωστηρες δεν αντιληφτηκαν ότι αυτό ειχε γεννησει ηδη τους καρπους του. Σε ολη τη χωρα από τις γειτονιες, τους τοπους εργασιας, τους δημους, τις πολεις και τα χωρια το ποπολο αρχισε να αυτοοργανωνεται, να δημιουργει ανοιχτες λαικες συνελευσεις με αμεσοδημοκρατικες διαδικασιες, για την αντιμετωπιση των αμεσων προβληματων που προεκυπταν από τα χαρατσια, την εξαθλιωση, την ανεργια, την ακριβεια, τις αυτοκτονιες , βαζοντας σε πρωτο πλανο την ενεργη αλληλεγγυη και παραλληλα το συντονισμο των αγωνων, εναντια στους τυραννους.
Οσοι βιαστηκαν να χαρακτηρισουν το ετεροκλητο πληθος που συνερευσε κατά εκατομμυρια ως μια συντηρητικη φουσκα που ηξερε μονο να μουντζωνει και να ανεμιζει γαλανολευκες σημαιες και το χειροτερο να αποδωσουν το συνολο του στους ακροδεξιους (Ολοι εμεις που συμμετειχαμε ενεργα και ερχομασταν σε επαφη με το πληθος, γνωριζουμε καλα ότι ναι υπηρξε ένα απειροελαχιστο κομματι ακροδεξιων που απομονωθηκε ή και εκδιωχτηκε. Αλλωστε στα αυθορμητα κινηματα εμφανιζονται όλα τα φρουτα, που επιχειρουν να καρπωθουν καταστασεις. Οσοι δεν το γνωριζουν αυτό είναι ανιστορητοι), αγνοουν ή μαλλον θελουν να αγνοουν ότι η καρδια των πλατειων ηταν οι ανοιχτες αμεσοδημοκρατικες λαικες συνελευσεις, που εθεσαν τα προταγματα της αμεσης δημοκρατιας παντου, της δικαιοσυνης, της αλληλεγγυης, της αυτοοργανωσης, της συλλογικοτητας και της αμφισβητησης των κομματων και των ιεραρχικων στη δομη τους οργανωσεων. Προταγματα που παραμενουν στη ρευστη σημερινη πραγματικοτητα.
Γενικοτερα το ποπολο που απογαλακτιστηκε από τη σχεση εξαρτησης με τα κομματα που μεχρι τοτε στηριζε ακριτα ή ωφελιμιστικα (συνενοχη) απαιτησε τη μη ψηφιση των μνημονιων που του τσακιζαν τη ζωη με αποκορυφωμα τη 12η φλεβαρη οπου η μαζικοτητα και η εκρηκτικοτητα του πληθους πηρε διαστασεις εξεγερσης.
Τι παρατηρουμε σημερα; Ο συριζα καρπωνεται εκλογικα τη μεριδα του λεοντος, ολων αυτων που ηρθαν σε ρηξη με τον εαυτο τους. Αυτό το τεραστιο αλμα, της στροφης μιας συντηρητικης κοινωνιας 80% πλας προς την αριστερα και ειδικα στο συριζα, που στις εκλογες θα σαρωσει, δεν είναι μια λευκη επιταγη και καλα θα κανουν οι ρουληδες, που σε μερικους εχουν παρει τα μυαλα τους αερα, να το λαβουν σοβαρα υπ΄οψιν. Δε θα ηθελα να παραβλεψω ότι η συμμετοχη των συριζαιων στα δρωμενα των δρομων και των πλατειων ηταν ενεργη σε αντιθεση με τους νεατερνταλ, όπως και το αρνητικο γεγονος που επιχειρηθηκε, να υπονομευσουν τις λαικες συνελευσεις που δεν ηταν στα μετρα τους, με τα προταγματα που εθεταν εναντια στην αντιπροσωπευτικη αστικη δημοκρατια της ολιγαρχιας.
Δυστυχως το κινημα των πλατειων δε κατορθωσε να ανατρεψει το καθεστως με πληρη ρηξη, εξεγερση και επανασταση. Πετυχε όμως κατι πολύ σημαντικο, παραλληλα με τις εξεγερσεις στις αραβικες χωρες και το κινημα των πλατειων στην ισπανια. Να ενεργοποιησει κινηματα αμεσοδημοκρατικα σχεδον σε ολες τις ευρωπαικες χωρες, όπως και στις ΗΠΑ, τον καναδα, το ισραηλ και αλλού.
Ετσι ειμαστε αναγκασμενοι να πορευτουμε σ΄αυτή τη φαση αμεσα με πολιτικες διαδικασιες.
Οι εκλογες δεν προκειται να φερουν καμια γενικη ανατροπη. Ακομα και ετσι το καθεστως με την επικουρια των αφεντικων ντοπιων και ξενων θα αντιδρασει λυσσαλεα (πρωτα δειγματα εχουμε αφθονα) για να τσακισει οποιαδηποτε πιθανοτητα να παρει το ποπολο την κατασταση στα χερια του. Δικο μας μελημα (καθηκον θα ελεγα, μα είναι ορος που δε γουσταρω ) είναι με μαζικες διαρκεις κινητοποιησεις ελεγχου και αγωνα να στηριξουμε το συριζα σε ενεργειες που θα εχουν να κανουν με την οικονομικη ανακουφιση του ποπολου, αλλαγη των δομων και του συνταγματος στην κατευθυνση της αμεσης δημοκρατιας. Να μην επιτρεψουμε στους τυχοδιωκτες πολιτικαντηδες που ψαχνουν τετοιες ευκαιριες να τρουπωσουν για να μας κατσικωθουν (όπως καναν οι πασοκοι που από πενητες γιναν πρωταθλητες στη μασα μεχρι σκασμου σε βαρος του ποπολου). Να συμβαλουμε στη τιμωρια αυτων που οδηγησαν το ποπολο στην εξαθλιωση, την ανεργεια και την αυτοκτονια, μια τιμωρια που δε θαναι φυλακιση (να τους ταϊζουμε κιολας;!) μα δημευση της περιουσιας τους και εργασια με 300 ευρω για να ζησουν , όπως θεωρουν ότι μπορουν να ζησουν οι αλλοι, ο λαουτζικος για αυτους.
Να ξερουν ότι θα ειμαστε δίπλα, μα και απεναντυ σε κάθε στραβοπατημα, μεχρι την πληρη ανατροπη που δε θαναι εκλογικη-πολιτικη, για μια κοινωνια της ελευθεριας και της ζωης.
Οποιος καβαλα το καλαμι της εξουσιας ξεχνα και μετατρεπεται σε τυραννο.
Εμεις όμως δε ξεχναμε, μεχρι η εξουσια να παει στον αγυριστο.

 

πηγή