Το Μάρκετινγκ της Τρέλας
Κεφάλαιο 1: Εισαγωγή
Οι ψυχίατροι μας λένε ότι ο τρόπος να διορθώσουμε την μη επιθυμητή συμπεριφορά είναι αλλάζοντας τη χημεία του εγκεφάλου με ένα χάπι.
Αλλά σε αντίθεση με ένα βασικό φάρμακο της ιατρικής όπως για παράδειγμα η ινσουλίνη, τα ψυχοτρόπα δεν έχουν στόχο τη θεραπεία μιας μετρήσιμης ασθένειας, αλλά αντίθετα μπορεί να διαταράξουν την πολύ ευαίσθητη ισορροπία των χημικών διαδικασιών που χρειάζεται το σώμα για να μπορέσει να λειτουργήσει ομαλά.
Παρ’ όλ’ αυτά οι ψυχίατροι και οι επιχειρήσεις φαρμάκων έχουν χρησιμοποιήσει αυτά τα φάρμακα για να δημιουργήσουν μια κερδοφόρα θέση στην αγορά.
Και το έχουν κάνει αυτό ονομάζοντας όλο και περισσότερο μη επιθυμητές συμπεριφορές ως «ιατρικές διαταραχές» απαιτώντας ψυχιατρική θεραπεία.
Αλλά στ’ αλήθεια, θα ’πρεπε να αποκαλούνται ασθένειες;
Άρα η ερώτηση είναι:
Πώς τα ψυχοτρόπα φάρμακα, χωρίς να στοχεύουν σε κάποια ασθένεια, χωρίς κάποια γνωστή θεραπευτική δύναμη και με μια μακριά λίστα παρενεργειών, έγιναν η δημοφιλής θεραπεία για κάθε είδους ψυχολογική ανησυχία;
Και πώς συνέβη και οι ψυχίατροι που υποστηρίζουν αυτά τα ναρκωτικά να έχουν κατακτήσει το πεδίο της διανοητικής θεραπείας;
Κεφάλαιο 2: Τα ψυχοτρόπα φάρμακα.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Οι ψυχίατροι ισχυρίζονται ότι έχει υπάρξει μεγάλη πρόοδος στην εξέλιξη των ψυχοτρόπων φαρμάκων. Αλλά λέγοντας «επιστημονικές ανακαλύψεις», εννοούν αυτή την παρέλαση χημικών ουσιών για τον εγκέφαλο;
Η αρχική καμπάνια μάρκετινγκ του Φρόυντ για τα ψυχοτρόπα βοήθησε να δημιουργηθεί μια επιδημία κοκαΐνης σε όλη την Ευρώπη στις αρχές του 20ού αιώνα.
Κατόπιν, οι ψυχίατροι στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα στράφηκαν στις αμφεταμίνες μέχρι να ανακαλυφθεί ότι αυτά τα φάρμακα − ναρκωτικά όχι μόνο ήταν αναποτελεσματικά, αλλά και πολύ τοξικά και εθιστικά.
Μετά από χρόνια, ειπώθηκε στον κόσμο ότι τα νέα «αντικαταθλιπτικά» δεν ήταν μόνο για την κατάθλιψη, αλλά ήταν «φάρμακα για την καθημερινή ζωή» για μια κοινωνία επιλεκτικής διάθεσης. Μέσα σε 10 χρόνια, συγκλονιστικές παρενέργειες, όπως βία και τάσεις αυτοκτονίας, δεν μπορούσαν πια να αγνοούνται με περίπου 3,9 εκατ. εκδηλώσεις αρνητικών συνεπειών από το Prozac και μόνο.
Σήμερα, συνεχίζει ο ίδιος κύκλος, με ασταμάτητη κάλυψη στα ΜΜΕ νέων χημικών θεραπειών που παρουσιάζονται ως «ανακαλύψεις».
Παραμένουν δύο ερωτήσεις: Πού είναι η επιστήμη που στηρίζει την ψυχιατρική;
Και πόσο καιρό το κοινό θα συνεχίσει να ξεγελιέται από ψεύτικες ελπίδες, από την παραπλάνηση και τα καταφανή ψέματα;
Κεφάλαιο 3: Όσοι συμφωνούν, να πουν ναι
ΤΟ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ
Χωρίς οποιοδήποτε επιστημονικό εργαστηριακό τεστ που να δείχνει την παρουσία ή την απουσία διανοητικού προβλήματος, πώς δουλεύει το ψυχιατρικό διαγνωστικό σύστημα – και πώς έγινε τόσο διαδεδομένο;
Οι ψυχίατροι εξέδωσαν το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Διανοητικών Ασθενειών (DSM) το 1952, καταγράφοντας 112 αυτοαποκαλούμενες «διανοητικές διαταραχές» βασισμένες όχι σε καθιερωμένη διαδικασία, αλλά με ψήφους που στάλθηκαν από ψυχίατρους.
Και με κάθε νέα έκδοση του DSM, οι διαγνώσεις όχι μόνο αυξάνονται σε αριθμό, αλλά ρίχνουν ένα μεγαλύτερο δίχτυ, για να περιλάβουν ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες. Ως αποτέλεσμα, σχεδόν ένα εκατομμύριο παιδιά έχουν διαγνωστεί ως διπολικά.
Το 2007, μισό εκατομμύριο παιδιά και έφηβοι έλαβαν τουλάχιστον μια συνταγή για κάποιο αντιψυχωτικό. Τα αντιψυχωτικά φάρμακα, ισχυρά χημικά που προορίζονταν αρχικά μόνο για αυτούς που είχαν σοβαρά ψυχικά προβλήματα, είναι μια βιομηχανία 22,8 δις δολαρίων.
Ωστόσο ο μέσος άνθρωπος αγνοεί παντελώς ότι οι ψυχιατρικές διαγνώσεις δεν έχουν επιστημονική βάση αλλά είναι απλώς συμπεριφορές που ψηφίζονται υπέρ ή κατά.
Κάτι που μας οδηγεί στο επόμενο ερώτημα: Πώς οι ψυχίατροι παίρνουν τις επινοημένες «διαταραχές» και πείθουν τον κόσμο ότι τις έχει;
Κεφάλαιο 4: Εμπόριο Ασθενειών
ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Νοσοκαπηλεία (ουσιαστικό): «Η ενέργεια του να πείθεις ουσιαστικά ανθρώπους που είναι υγειείς ότι είναι άρρωστοι, ή τους ελαφρώς άρρωστους ότι είναι πολύ βαριά άρρωστοι».
Οι ψυχίατροι το γνωρίζουν. Οι φαρμακευτικές εταιρείες το γνωρίζουν. Και τα στελέχη στο χώρο της διαφήμισης ανά τον κόσμο επίσης το γνωρίζουν.
Η Νοσοκαπηλεία είναι μια αρκετά επιτυχημένη στρατηγική που μετατρέπει συνηθισμένες καταστάσεις της ζωής σε καταστάσεις ψυχιατρικού νοσήματος, κάνοντας τον κάθε άνθρωπο να ανησυχεί για την πιο πρόσφατη «ψυχική ασθένεια» και να απαιτεί κάποιο χάπι.
Σύμφωνα με έναν ειδικό του μάρκετινγκ: «Δεν υπάρχει πιο ασαφής κατηγορία ασθένειας απ’ αυτή του άγχους και της κατάθλιψης, όπου σπάνια βασίζεται σε μετρήσιμα σωματικά συμπτώματα κι έτσι μπορεί να ερμηνευτεί μόνο ως έννοια που δεν είναι κάτι χειροπιαστό ή αποδείξιμο».
Και πιάνει. Οι ψυχίατροι και οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν δημιουργήσει μια κερδοφόρα γωνιά στην αγορά που προσφέρει πάνω από 150.000 δολάρια κάθε λεπτό.
Αλλά με τις καμπάνιες νοσοκαπηλείας που δημιουργούν την ψευδαίσθηση ευρέως διαδεδομένων ψυχικών ασθενειών, πόσο ασφαλή είναι τα φάρμακα που συνταγογραφούν οι ψυχίατροι για να τις αντιμετωπίσουν;
Κεφάλαιο 5: Ψυχοτρόπα υπό Δοκιμή
Τα ψυχοτρόπα φάρμακα έχουν γίνει το προτιμώμενο όπλο της μοντέρνας ψυχιατρικής. Αλλά είναι τόσο ασφαλή όσο θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε;
Στ’ αλήθεια, οι ισχυρισμοί των ψυχιάτρων και των φαρμακευτικών εταιρειών για το γεγονός ότι τα ψυχοτρόπα είναι ασφαλή, απέχουν πολύ από την αλήθεια.
Αρχικά, οι δοκιμές για την ασφάλεια των φαρμάκων γίνονται κυρίως από φαρμακευτικές εταιρείες και όχι από κυβερνητικούς φορείς ή ανεξάρτητα εργαστήρια, δημιουργώντας μια φανερή σύγκρουση συμφερόντων.
Οι ψυχίατροι δεν έχουν καν επιστημονικά εργαστηριακά τεστ για να μετρήσουν αντικειμενικά τη βελτίωση, κάτι που επιτρέπει στους ερευνητές ψυχοφαρμάκων να παραποιούν τα αποτελέσματα των δοκιμών προς όφελος των φαρμακευτικών.
Και υπάρχουν παρά πολλοί τρόποι για να επηρεάσουν τις δοκιμές και να αποφύγουν τα αρνητικά πορίσματα ή να τονίσουν τα θετικά.
Όπως σχολίασε ένας ειδικός περί φαρμάκων: «Μπορεί να αποδειχτεί ότι τα αποτελέσματα των ερευνών είναι ψευδή».
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Πλήθος αρνητικών συνεπειών που σχετίζονται με ψυχοτρόπα φάρμακα έχουν ανακαλυφθεί, συμπεριλαμβάνοντας ανθρωποκτονίες και αυτοκτονίες.
Με αυτό το επίπεδο διαφθοράς να διεισδύει στις δοκιμές των ψυχοτρόπων φαρμάκων, η ερώτηση που παραμένει είναι:
Πού είναι εκείνοι στους οποίους έχουμε εμπιστευτεί την προστασία μας;
Κεφάλαιο 6: Υπηρεσία Ελέγχου
ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΩΣ ΑΠΟΥΣΑ
Γιατί λοιπόν επιτρέπονται τόσα πολλά επικίνδυνα ψυχοτρόπα φάρμακα στην αγορά;
Ένας λόγος μπορεί να είναι το πήγαινε έλα μεταξύ κυβέρνησης, ακαδημαϊκών κύκλων και φαρμακοβιομηχανιών, όπου οι επιτροπές που προτείνουν την έγκριση ψυχοτρόπων φαρμάκων εδώ και καιρό αποτελούνται από ψυχίατρους που συνδέονται οικονομικά με φαρμακευτικές εταιρείες.
Ακόμα ένας λόγος μπορεί να είναι ότι αντί να υπάρχει μια λειτουργία που να εξασφαλίζει την παρακολούθηση του προϊόντος μετά την κυκλοφορία του, η τελική φάση των κλινικών δοκιμών έχει μετατραπεί σε έρευνα με σκοπό να δοκιμάζει τα ψυχοτρόπα φάρμακα για τη δημιουργία περισσότερων ψυχιατρικών διαταραχών.
Γι’ αυτό το λόγο οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν τριπλάσια περιθώρια κέρδους απ’ ό,τι οι περισσότερες επιχειρήσεις.
Στην πραγματικότητα, τα συνολικά έσοδα των δέκα κορυφαίων φαρμακευτικών στη λίστα των 500 στο περιοδικό Fortune ξεπερνούν τα συνολικά έσοδα των υπόλοιπων 490 επιχειρήσεων.
Και με τόσα πολλά χρήματα να παίζονται, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί δεν ενημερώνονται οι μέτοχοι για την αλήθεια σχετικά με τα φάρμακα των εταιριών στις οποίες επενδύουν.
Αλλά από τη στιγμή που το φάρμακο εγκριθεί, η επόμενη πρόκληση είναι η εξής:
Πώς πείθει κανείς τους γιατρούς που συνταγογραφούν ότι αυτά τα φάρμακα είναι τελείως ασφαλή, αποτελεσματικά και έχουν λίγες παρενέργειες, όταν οι δοκιμές της φαρμακοβιομηχανίας αποδεικνύουν πως αυτό δεν ισχύει;
Κεφάλαιο 7: Το Μάρκετινγκ στους Γιατρούς
Η ΕΥΚΟΛΗ ΠΩΛΗΣΗ
Πώς κατάφεραν οι ψυχίατροι και οι φαρμακευτικές να πείσουν εκατομμύρια γιατρούς να χορηγούν τα ισχυρά ψυχοτρόπα φάρμακά τους σε εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα;
Η κατήχηση των γιατρών ξεκινάει σε ιατρικά συνέδρια – συνέδρια που συχνά πληρώνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες.
Ευυπόληπτες εκδόσεις δημοσιεύουν επίσης μελέτες γραμμένες από ανώνυμους συντάκτες φαρμακευτικών εταιρειών, που ψευδώς αποδίδονται σε διαπρεπείς ψυχίατρους, οι οποίοι πληρώνονται για να τις υπογράψουν.
Η φαρμακοβιομηχανία τώρα ξοδεύει 22 δις δολάρια το χρόνο για μάρκετινγκ, ώστε οι γιατροί να αυξήσουν τις συνταγογραφήσεις – ένα εκπληκτικό 90% του συνολικού κονδυλίου για μάρκετινγκ.
Ως αποτέλεσμα, επαγγελματίες της ιατρικής σε όλο τον κόσμο, γράφουν συνταγές για ψυχοτρόπα φάρμακα, γιατί τους έχουν καθησυχάσει οι «ειδικοί» σε αυτό το πεδίο, οι ψυχίατροι, ότι είναι ασφαλή και απαραίτητα.
Αλλά από νωρίς, οι ψυχίατροι και οι φαρμακευτικές εταιρείες συνειδητοποίησαν ότι η προώθηση σε γιατρούς δεν αρκούσε.
Πώς θα προσέγγιζαν το στόχο τους – τον τελικό χρήστη – για να τον οδηγήσουν στα γραφεία των γιατρών όπου θα απαιτούσε αυτά τα φάρμακα;
Κεφάλαιο 8: Ψυχοτρόπα και ΜΜΕ
ΜΙΑ ΠΑΝΤΡΕΙΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗ ΓΟΥΟΛ ΣΤΡΗΤ
Το 1997, οι παρασκηνιακές ομάδες συμφερόντων των φαρμακευτικών εταιρειών πίεσαν το Κογκρέσο να επιτρέψει τη διαφήμιση ψυχοτρόπων φαρμάκων στην αμερικανική τηλεόραση. Και αυτό ήταν που άνοιξε τις πύλες για το χείμαρρο διαφημίσεων που εκτοξεύτηκαν από 595 εκατ. δολάρια το 1996 σε 4,7 δις δολάρια σήμερα – μια αύξηση περίπου 700%.
Στις ΗΠΑ, η διαφήμιση φαρμάκων στην τηλεόραση αποτελεί το 55% του προϋπολογισμού της διαφήμισης της φαρμακοβιομηχανίας προς τον καταναλωτή.
Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν το γεγονός ότι οι όμιλοι των ΜΜΕ απεχθάνονται να δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει.
Έτσι οι ψυχίατροι και οι φαρμακευτικές εταιρείες μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν κάθε δίοδο επικοινωνίας που μπορούν να επηρεάσουν, για να δώσουν το εξής απάνθρωπο μήνυμα: «Είσαι άρρωστος, έχουμε τη λύση, συμβουλέψου το γιατρό σου».
Αλλά δεν είναι ικανοποιημένοι μόνο με τις καμπάνιες στα ΜΜΕ.
Κεφάλαιο 9: Μάρκετινγκ στις Μάζες
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΝΕΙΣ
Αν ξέρετε τι είναι αυτό που ψάχνετε, θα βρείτε κρυφές διαφημιστικές καμπάνιες φαρμάκων σχεδόν παντού.
Αρκετές απ’ αυτές προέρχονται από ψυχιατρικές ομάδες που χρηματοδοτούν οι φαρμακοβιομηχανίες, προσποιούμενες ότι είναι ομάδες που παρέχουν συμπόνια και υποστήριξη σε ασθενείς.
Απ’ όλα τα προγράμματα, ένα από τα πιο επιτυχημένα είναι οι καμπάνιες των «καλοπροαίρετων» προληπτικών ελέγχων. Χρησιμοποιούν γενικά ερωτηματολόγια ψυχιατρικού προληπτικού ελέγχου για να κάνουν διάγνωση σε συνηθισμένες καταστάσεις της ζωής όπως λύπη, ανησυχία και περιστασιακή μοναξιά.
Προγράμματα, όπως το TeenScreen, στοχεύουν σε εφήβους για δήθεν πρόληψη αυτοκτονιών. Αλλά οι στατιστικές δείχνουν ότι δεν υπάρχει καμία επιδημία αυτοκτονιών στους εφήβους. Αντιθέτως, την τελευταία 10ετία, το ποσοστό αυτοκτονιών εφήβων μειώθηκε κατά 25%.
Συγκεκριµένα, η ουσία είναι πως οι συμμετέχοντες έτειναν πιο πολύ στην αυτοκτονία ως λύση αφού συμμετείχαν στο πρόγραμμα, παρά πριν.
Τώρα, οι καμπάνιες ελέγχου περιορίζονται σε όσους θέλουν να συμμετάσχουν.
Τι θα συμβεί όμως αν αυτοί οι έλεγχοι δεν είναι εθελοντικοί;
Οπότε η επόμενη στρατηγική τους είναι η εξής: Πώς πείθεις και άλλους να πάρουν ψυχοτρόπα φάρμακα ενώ ασκείς επιρροή παραμένοντας στην αφάνεια;
Κεφάλαιο 10: Μαζικό Μάρκετινγκ
ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΤΣΕΚΑΠ ΣΟΥ
Οι ψυχίατροι επιμένουν ότι οι γενικοί προληπτικοί έλεγχοι για την ψυχική υγεία θα ωφελήσουν τους πάντες.
Σήμερα, το όνειρό τους γίνεται πραγματικότητα, με μια προεδρική συμβουλευτική ομάδα γνωστή ως «Η Νέα Επιτροπή Ελευθερίας για την Ψυχική Υγεία» που καταστρώνει σχέδια για το πώς να κάνει τους ελέγχους σε μεγάλα κομμάτια της αμερικανικής κοινωνίας για τον εντοπισμό ψυχικών ασθενειών.
Για πολλούς, ωστόσο, ο προληπτικός έλεγχος ψυχικής υγείας είναι ήδη τρόπος ζωής. Τα θετά παιδιά συχνά υποβάλλονται σε προληπτικούς ελέγχους, τους χορηγούνται φάρμακα και το ίδιο συμβαίνει με τους ένστολους άντρες και γυναίκες μας.
Και τα σχέδια είναι έτοιμα για τον έλεγχο και την πιθανή χορήγηση φαρμάκων σε έγκυες γυναίκες και κατ’ επέκταση, στα αγέννητα παιδιά τους.
Για την εφαρμογή αυτής της χορήγησης φαρμάκων, ψυχίατροι και ερευνητές χρηματοδοτήθηκαν από διαφορετικές φαρμακευτικές εταιρείες και δημιούργησαν μία βήμα προς βήμα διαδικασία που απαιτεί τα πιο πρόσφατα και πλέον ακριβά ψυχοφάρμακα για ασθενείς με προβλήματα – κι αν αυτό δεν φέρνει αποτελέσματα, περνούν στη θεραπεία με ηλεκτροσόκ.
Και με όλα αυτά σε ετοιμότητα, τι συμβαίνει στους ασθενείς αφού τους γίνει διάγνωση και μπει σε λειτουργία η μηχανή χορήγησης ψυχοτρόπων φαρμάκων;
Κεφάλαιο 11: Ο γιατρός μου, δε μου είπε ποτέ
ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΑ ΨΥΧΟΤΡΟΠΑ
Αν και τα φάρμακα πλασάρονται ως «ακίνδυνα και αποτελεσματικά» από τους ψυχίατρους και τις φαρμακευτικές, βλέπουμε μια τρομακτική αύξηση σε αναφορές καταναλωτών για αρνητικές παρενέργειες.
Στα παιδιά, παρατηρούμε παχυσαρκία, καρδιακά νοσήματα και διαβήτη. Στις έγκυες γυναίκες, σχεδόν τριπλασιάζεται ο κίνδυνος σοβαρών προβλημάτων στον τοκετό. Και για τους ηλικιωμένους, δραστική μείωση του χρόνου ζωής.
Πιθανότατα το πιο σοβαρό απ’ όλα είναι ο σημαντικός κίνδυνος βίαιης συμπεριφοράς, που συμπεριλαμβάνει και την αυτοκτονία. Όσον αφορά τα αντικαταθλιπτικά, το ποσοστό αυτοκτονίας εκτοξεύεται από 11 για κάθε 100.000 ανθρώπους σε 718 – πάνω από 65 φορές περισσότερους.
Και υπάρχουν άφθονες αποδείξεις ότι και να τη γλιτώσεις από τις βραχυπρόθεσμες παρενέργειες των ψυχοτρόπων, δε θα τη γλιτώσεις από τις μακροπρόθεσμες.
Η πολύ μεγάλη πιθανότητα σημαντικών βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων παρενεργειών θα έπρεπε να κάνει όποιον σκέφτεται να πάρει ψυχοτρόπα φάρμακα να σταματήσει επί τόπου.
Αλλά τι γίνεται μ’ αυτούς που τα παίρνουν ήδη και που όσο σκληρά κι αν προσπαθούν δεν μπορούν να τα σταματήσουν;
Κεφάλαιο 12: Εθισμός και Εξάρτηση
Η ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Παρόλο που οι ψυχίατροι και οι φαρμακευτικές θα παραδεχθούν απρόθυμα τις περισσότερες παρενέργειες των ψυχοτρόπων, υπάρχει μία ακόμη που δεν αναφέρουν σχεδόν ποτέ – τον εθισμό.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν τον εθισμό ως μια ανεξέλεγκτη ψυχολογική ή σωματική ανάγκη για μια συγκεκριμένη ουσία.
Αλλά όχι οι ψυχίατροι. Το ορίζουν απλά ως «εξάρτηση».
Ανεξάρτητα από το πώς αποκαλείται το φαινόμενο, ένα τεράστιο ποσοστό ανθρώπων βιώνει φρικτές αντιδράσεις στέρησης καθώς προσπαθούν να σταματήσουν τα ψυχοτρόπα φάρμακα.
Ακόμα χειρότερα, τα εθιστικά ψυχοτρόπα όπως τα διεγερτικά, πωλούνται ακόμη και σε παιδιά στα σχολεία. Και είναι γνωστό πως προκαλούν μεγαλύτερο εθισμό και από την ηρωίνη και την κοκαΐνη.
Παρ’ όλα αυτά οι ψυχίατροι μας λένε ότι τα ψυχοτρόπα είναι η μόνη λύση για την ψυχική ασθένεια και το ψυχικό αδιέξοδο.
Όμως, είναι αλήθεια κάτι τέτοιο;
Ή μήπως υπάρχουν άλλες επιλογές – αποτελεσματικές, φθηνές και χωρίς φάρμακα – που θα μπορούσαν να εκπληρώσουν όλες τις κενές υποσχέσεις που έδωσε η ψυχιατρική;
Κεφάλαιο 13: Μαζεύοντας τα κομμάτια
Με μια μακρά και αποδεδειγμένη ιστορία αποτυχιών, οι ψυχίατροι και τα φάρμακά τους δέχονται επιθέσεις εκ μέρους της κυβέρνησης, εκ μέρους του νόμου, και έχουν να αντιμετωπίσουν δεκάδες χιλιάδες δικαστικές υποθέσεις.
Ακόμα και οι ψυχίατροι παραδέχονται πως «δεν έχουν καμία απάντηση για τις ψυχικές ασθένειες».
Αλλά υπάρχουν εκατοντάδες επιβιωτικές επιλογές, ελάχιστα γνωστές λόγω της επιρροής των ψυχιάτρων και την οικονομική ισχύ των φαρμακευτικών εταιριών. Κι αυτές οι επιλογές μπορούν να χειριστούν ακόμα και τη μεγαλύτερη ψυχική αναστάτωση.
Έχει ενδιαφέρον ότι κάτω από τα περισσότερα ψυχιατρικά προβλήματα υπάρχει μια σωματική ασθένεια που δεν έχει ανακαλυφθεί και δεν έχει αντιμετωπιστεί. Κι όταν αυτή θεραπευτεί, θεραπεύεται και η «ψυχική ασθένεια».
Αλλά λόγω του ισχυρού ελέγχου που ασκούν οι ψυχίατροι και οι φαρμακευτικές στο υπόλοιπο ιατρικό πεδίο, αυτό αναφέρεται σπάνια στους ασθενείς.
Για να προστατέψετε τον εαυτό σας κι αυτούς που αγαπάτε, επιμείνετε για τα πλήρη και ακριβή δεδομένα προκειμένου να δώσετε τη συγκατάθεσή σας: μια πλήρη αναφορά των κινδύνων και των ωφελειών της προτεινόμενης θεραπείας, ενημέρωση για άλλες θεραπείες ή τί θα συμβεί εάν δεν κάνεις απολύτως τίποτα.
My photos. Now you know me.
navshow
