ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΟΜΜΑ… ΘΕΛΩ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Θέλω μια πατρίδα που να επιτρέπω στον εαυτό μου να σεβαστεί, γιατί δεν θα με ξεφτιλίζει απαξιώνοντάς με.
Δεν θέλω μεσάζοντα κόμματα να μου καλουπώνουν την φωνή στα δικά τους μεγάφωνα.Δεν θέλω να μεταφράζουν στην γλώσσα τους την επιθυμία μου, ούτε να περνάνε από κομματικά φίλτρα τα λόγια μου.
Θέλω να μπορώ να έχω γνώμη για όσα με αφορούν, χωρίς επαγγελματίες κομματόσκυλους να μου πουλάνε ρουσφέτι που μετέφεραν την γνώμη μου σε κείνους, που φυσιολογικά θα έπρεπε να έχουν σαν επάγγελμα να με ακούν.
Θέλω μια πατρίδα που θα χαίρομαι να την βοηθάω για να χτίζει το αύριο του παιδιού μου.Δεν θέλω κόμμα που θα ρίχνει τα παιδιά μου βορά στους μεγαλοεργολάβους.
Θέλω μια πατρίδα που θα με κάνει να βλέπω όλα τα παιδιά σαν παιδιά μου και όχι σαν μελλοντικούς ανταγωνιστές του δικού μου. Θέλω να μετέχω μιάς κοινωνίας όπου θα συνδιαλέγομαι με όλους τους τριγύρω μου με κοινό στόχο ένα αύριο για όλους.
Δεν θέλω κόμματα που θα αποκλείουν άξιους ανθρώπους από το δικαίωμα στην εργασία γιατί δεν είναι γραμμένοι στις τοπικές οργανώσεις.
Δεν θέλω να φοράω κομματικά γυαλιά για να βλέπω τον κόσμο. Θέλω όλα τα χρώματα να φτάνουν ως εμένα αυτούσια, όχι παραμορφωμένα.
Θέλω μια πατρίδα, ενωμένη και ίδια για όλους μας. Δεν θέλω κόμματα, γιατί τα κόμματα σημαίνουν στράτευση, διχασμό και στρατόπεδα. Και έχω βαρεθεί να στηρίζω αρχηγίσκους που με χρησιμοποιούν σαν ένα από τα πολλά σκαλοπατάκια της καριέρας τους.Και γιατί διχασμός σημαίνει μίσος. Και όποιος μισεί, μισεί πρώτα απ΄όλους τον εαυτό του και εγώ δεν θέλω να νιώθω μίσος για τον εαυτό μου.
Θέλω μια πατρίδα που θα σέβεται τις πατρίδες των άλλων και θα δέχεται στο χώμα της όποιον η δική του η πατρίδα αδυνατεί να θρέψει. Θέλω, λοιπόν, μια πατρίδα με κανόνες που θα ακολουθώ, ακριβώς επειδή εκείνοι που έβαλαν τους κανόνες γίνονται πρότυπο συμμόρφωσης και όχι ανατροπείς τους.
Σ΄αυτήν την πατρίδα δεν θα φοβάμει να δεχτώ οποιονδήποτε ξένο, γιατί θα ξέρω πως θα βρει μια τάξη που θα κληθεί να τηρήσει όπως όλοι μας. Δεν θέλω να βλέπω το χρώμα του ανθρώπου, αλλά την αξιοπρέπειά του.
Θέλω μια πατρίδα ελεύθερη να μην φοβάται και τότε, δεν θα φοβάμαι και ‘γω να ζήσω με λιγώτερα, με μέτρο, με σύνεση. Δεν θέλω κόμματα που θα σκάβουν τάφρους μεταξύ των πολιτών, που μόλις τις φτιάξουν τις αποκαλούν «τάξεις» και βάζουν την μία να αντιστρατεύεται την άλλην.
Δεν θέλω άλλα ονόματα, ονόματα, ονόματα πολιτικών, που στήνονται απέναντί μου για να μου μιλήσουν κατά πως τους έχει δασκαλέψει η τάδε εταιρεία επικοινωνίας ο δείνα καθηγητής της γλώσσας του σώματος, έτσι το χέρι, έτσι το γυαλί, έτσι το βλέμμα.
Θέλω έναν από μάς, με παιδί στο ίδιο σχολείο με το δικό μου, που θα πηγαίνει στην δουλειά με το λεωφορείο, που θα στενεύεται οικονομικά κάθε τέλος του μηνός, που θα περιμένει το άγιο ελληνικό καλοκαίρι για να κάνει διακοπές και όχι για να περάσει στο ντούκου αντιλαϊκά νομοσχέδια.
Θα τρώει στα φροντιστήρια τον μισό του τον μισθό, κι΄έτσι θα θελήσει να φτιάξει μια παιδεία για όλους.
Θα κάθεται στην ουρά τού ΙΚΑ τρεις και τέσσερεις ώρες για μια συνταγή κι΄έτσι θα θελήσει να φτιάξει ένα σύστημα υγείας για όλους.
Θα στριμώχνεται στο λεωφορείο με άλλους εκατό κι΄έτσι θα θελήσει να φτιάξει ανθρώπινα μέσα μεταφοράς.
Θα έχει υπάρξει άνεργος, με ατέλειωτες ώρες αναμονής στις ουρές της απαξίωσης του ΟΑΕΔ για να θελήσει να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στους εργατοβόρους βιομήχανους και να φτιάξει θέσεις ανθρώπινης εργασίας για όλους.
Δεν θέλω κόμματα που θα διαπραγματεύονται κατώτατο μισθό. Δεν θέλω να μου κάνουν χάρη όταν τους πουλάω τις ικανότητές και τις δεξιότητές μου, όταν εναποθέτω στην ανίκανη διοίκησή τους το μέλλον μου.
Θέλω μια πατρίδα με ήρωες αληθινούς, όχι με ήρωες-αγάλματα. Και θέλω η φωνή των ηρώων μου να φτάνει μέχρις εμένα όχι σαν απαρέμφατα και κατηγορηματικές μετοχές, μα σαν καθημερινός τρόπος σκέψης.
Θέλω να φύγω, όταν έρθει η ώρα, σίγουρος πως το πέρασμά μου από αυτά τα χώματα έκανε περισσότερο καλό παρά κακό και πως η πολιτεία μου με δίδαξε πως να το κάνω αυτό σωστά.
Δεν θέλω κόμματα που μου δείχνουν πόσο αδύναμος είμαι απέναντι στους μηχανισμούς του.
Θέλω να μπορέσω να αγαπήσω ξανά την Πατρίδα μου!
Δεν θέλω να μεσολαβούν κόμματα-προξενήτρες ανάμεσα σε μένα και σ’ αυτήν!
Τέλος.