Κυβέρνηση: Ας αφήσουμε τους καναλάρχες και ας πηδήξουμε το Διαδίκτυο
Ζούμε σε μια χώρα και σε μια εποχή που οι κυβερνήσεις είναι μαριονέτες και εκτελεστές διαταγών του οικονομικού συστήματος, αλλά οι ίδιες (οι κυβερνήσεις), εξακολουθούν να πιστεύουν πως έχουν την εξουσία (τα προνόμια της οποίας ούτως ή άλλως καρπώνονται) και να κάνουν δηλώσεις προς το πόπολο, το οποίο και προφανώς θεωρούν ηλίθιο ως προς το σύνολό του. Δεν ξέρω αν αυτό είναι απλά γραφικό ή ακραίως επικίνδυνο που μάλλον ισχύει το δεύτερο καθώς οι όποιες αποφάσεις των κυβερνήσεων αφορούν την ζωή, το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων. Βέβαια, δεν υπάρχει αμφιβολία πως όλες οι κυβερνήσεις λένε ψέματα, η αίσθηση της εξουσίας αλλάζει τον άνθρωπο και εκτός αυτού, οι άνθρωποι που πιστεύουν πως είναι σωτήρες και ανώτεροι σαφώς και πάσχουν από πολλά σύνδρομα και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας, καθώς – θεωρητικά – μιλάμε για αντιπροσωπευτική “δημοκρατία” η οποία καθορίζεται από μια ολιγαρχία υψηλά αμειβομένων ανθρώπων που τελικά παρασιτεί εις βάρος μιας εξαθλιωμένης κοινωνίας, εξυπηρετώντας αντίθετα συμφέροντα από αυτά που υποτίθεται πως διορίστηκε να πράξει.
Και για να περάσουμε στο θέμα μας, προ ολίγων ημερών (Πέμπτη, 23 Ιουλίου 2015), ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς έθεσε το πρωί της Πέμπτης σε δημόσια διαβούλευση σχέδιο νόμου για την Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική. Και επειδή αυτό προφανώς θα είναι ακαταλαβίστικο για αρκετούς, η κυβέρνηση προτίθεται με το εν λόγω σχέδιο νόμου να προβεί σε συνολική ρύθμιση και διαχείριση σε στρατηγικό επίπεδο του σημαντικού για την λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος τομέα της εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής.
Αυτό καθώς – όπως λένε – στην παρούσα συγκυρία, όπου η εικόνα της χώρας πλήττεται διεθνώς λόγω της δημοσιονομικής κρίσης, είναι επιτακτική ανάγκη αφ’ ενός μεν να θωρακισθεί η δημοκρατία μας μέσω της διασφάλισης της πολυφωνίας και της πλουραλιστικής ενημέρωσης των πολιτών, αφ’ ετέρου δε να ενισχυθεί η προσπάθεια για αποτελεσματική παρουσίαση και υποστήριξη των ελληνικών θέσεων και απόψεων ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης.
Το πως αυτά τα λένε άνθρωποι οι οποίοι αποτελούν την συνέχεια του κράτους που οδήγησε σε αυτήν την δημοσιονομική και ανθρωπιστική κρίση, προφανώς περνάει στο ντούκου – άλλωστε, σε αυτόν τον τόπο, οι μνήμες εξασθενούν πολύ εύκολα.
Όπως επισημαίνει η κυβέρνηση, με την συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία επιχειρείται μια πραγματικά ριζοσπαστική θεσμική τομή και αναμόρφωση της εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής (η κυβέρνηση τα λέει αυτά, όχι εμείς) και βάσει αυτών, ανακοίνωσαν τις εξής παρλαπίπες:
– Θεσμοθετείται – σύμφωνα με τα πρότυπα κρατών, όπως είναι η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία κλπ. – το Συμβούλιο Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής ως διυπουργικό κυβερνητικό όργανο υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού με αρμοδιότητα τόσο τον διετή στρατηγικό σχεδιασμό του συνόλου των επικοινωνιακών προγραμμάτων και δράσεων του κράτους όσο και τον σχετικό συντονισμό όλων των Υπουργείων και λοιπών δημοσίων Υπηρεσιών.
– Στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδιασμού για την εθνική επικοινωνιακή πολιτική ανασυγκροτείται σε ορθολογική βάση, μακριά από πελατειακές αντιλήψεις του παρελθόντος, ο καθοριστικός για την προβολή της εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό μηχανισμός Επικοινωνιακής Διπλωματίας της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας. Εγκαθιδρύεται αντικειμενικό και αξιοκρατικό σύστημα προαγωγών και μεταθέσεων των υπαλλήλων του κλάδου Συμβούλων και Γραμματέων Επικοινωνίας βάσει μετρήσιμων κριτηρίων. Καθίσταται το οργανωτικό σχήμα των Γραφείων Τύπου και Επικοινωνίας στο εξωτερικό πιο σφικτό και πιο αποτελεσματικό με πλήρη αξιοποίηση των διαθέσιμων ανθρώπινων και οικονομικών πόρων.
Με αυτές λοιπόν τις ανάγκες, προχωρούν στα εξής:
– Ιδρύεται ανώνυμη εταιρεία του Δημοσίου με την επωνυμία Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας Α.Ε. (Ε.Κ.Ο.Μ.Ε.) με σκοπό την υλοποίηση προγραμμάτων και δράσεων, που αφορούν στην υποστήριξη των δημοσίων και ιδιωτικών πρωτοβουλιών και επιχειρήσεων στους τομείς των οπτικοακουστικών μέσων και της ψηφιακής τεχνολογίας.
– Συστήνεται Μητρώο Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης, προκειμένου μέσω αυτού να ενισχυθεί το έργο επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται στο χώρο κυρίως της διαδικτυακής ενημέρωσης, αλλά και να υπάρξει, κατά το δυνατόν, καταγραφή και υπαγωγή τους στο γενικότερο ρυθμιστικό πλαίσιο για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με ιδιαίτερη έμφαση στην τήρηση των κανόνων διαφάνειας και δεοντολογίας.
Και σύμφωνα – πάντα – με την κυβέρνηση, το παρουσιαζόμενο σχέδιο νόμου κλείνει οριστικά την πόρτα σε φαινόμενα κακοδιοίκησης και κακοδιαχείρισης του παρελθόντος και ανοίγει νέους ορίζοντες τόσο στην ορθολογική, αποτελεσματική και αξιοκρατική οργάνωση και λειτουργία ενός πολύ σημαντικού τομέα της δημόσιας πολιτικής, όσο και στην υποστήριξη και τόνωση υγειών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στον τομέα των οπτικοακουστικών μέσων προς όφελος της καταταλαιπωρημένης πραγματικής οικονομίας της χώρας μας.
Η δε δημόσια διαβούλευση θα ολοκληρωθεί την Πέμπτη, 30 Ιουλίου και ώρα 10.00 πμ. [η σχετική σελίδα του open.gov].
Τώρα, τι σημαίνει αυτό, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμε τα λεγόμενα αυτά:
Είναι γεγονός πως η ανάπτυξη των σύγχρονων τεχνολογιών είναι ραγδαία τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι πολίτες να έχουν ως βασική πηγή ενημέρωσης το διαδίκτυο. Μέχρι σήμερα, όμως, το ίντερνετ ήταν αποκλεισμένο από την κρατική διαφήμιση κάτι που εκ’ των πραγμάτων συνιστούσε μία αδικία. Με όλα τα πιο πάνω πλέον τα sites εντάσσονται στις ποσοστώσεις της κρατικής διαφήμισης αρκεί να είναι σοβαρές, σύννομες και καταγεγραμμένες επιχειρήσεις.
Κοινώς, με το άρθρο 31 του σχεδίου νόμου προβλέπεται η σύσταση Μητρώου Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης. Το μητρώο αυτό θα τηρείται στην Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας.
Πώς μπαίνει η τάξη και αποκαθίστανται αδικίες και παθογένειες του παρελθόντος;
Η εγγραφή στο Μητρώο είναι μεν προαιρετική, αλλά τα κριτήρια για την εγγραφή αυτή είναι πολύ συγκεκριμένα ενώ το ίδιο συγκεκριμένα είναι και τα προνόμια από την εγγραφή αυτή.
Αυτό δηλαδή υπονοεί πως ΣΟΒΑΡΕΣ και σύννομες επιχειρήσεις στο διαδίκτυο θα μπορούν να έχουν πρόσβαση μέσα από καθεστώς απόλυτης διαφάνειας στην κρατική διαφήμιση ενώ διάφορα διαδικτυακά… φαντάσματα θα αποκλειστούν. Κοινώς εταιρείες που απασχολούν συγκεκριμένο αριθμό υπαλλήλων και έχουν δηλώσει με ακρίβεια την μετοχική τους σύνθεση, καλύπτοντας ασφαλιστικές και εργοδοτικές εισφορές θα έχουν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε μια σειρά προνομίων, όπως:
– Να έχουν πρόσβαση στα ιστορικά αρχεία οπτικοακουστικών μέσων, τα οποία τηρούνται στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και στα εποπτευόμενα από αυτή νομικά πρόσωπα του δημόσιου τομέα υπό την επιφύλαξη του νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, όπως εκάστοτε ισχύει. Δύνανται δε να κάνουν χρήση του φυλασσόμενου σε αυτά υλικού (αναπαραγωγή, διανομή, παρουσίαση στο κοινό), εφόσον χορηγηθεί σχετική άδεια από τον αρμόδιο για την εθνική επικοινωνιακή πολιτική υπουργό.
– Να περιλαμβάνονται μεταξύ των επιχειρήσεων, στις οποίες κατά τα οριζόμενα στο π.δ. 261/1997 (Α’ 186), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, μπορεί να ανατεθεί η καταχώριση διαφημιστικών ή άλλων συναφών μηνυμάτων του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Με απόφαση του αρμόδιου για την εθνική επικοινωνιακή πολιτική Υπουργού, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται το συνολικό ποσοστό συμμετοχής των Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης στην κατανομή της προϋπολογιζόμενης διαφημιστικής δαπάνης κάθε δημόσιου φορέα καθώς και η διαδικασία επιλογής συγκεκριμένων ηλεκτρονικών μέσων και ανάθεσης σε αυτά της μετάδοσης διαφημιστικών μηνυμάτων.
– Να προτιμώνται ως συνεργάτες και εταίροι στα ερευνητικά, εκπαιδευτικά και λοιπά προγράμματα του Ε.Κ.Ο.Μ.Ε.
– Να μπορούν να ζητούν την διαπίστευση δημοσιογράφων τους στην τακτική ενημέρωση των πολιτικών συντακτών (briefing) από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.
Όλοι οι άλλοι, πολύ απλά, δεν θα έχουν πλέον τα προνόμια αυτά.
Δηλαδή, όπως γίνεται αντιληπτό, κατά πρώτο λόγο φωτογραφίζει πως τα προνόμια αυτά θα δοθούν σε ιστοσελίδες των μεγαλοδημοσιογράφων. Το τι σημαίνει ο όρος: “επικοινωνιακή διπλωματία” δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Αυτό – όσο ξέρουμε – παντού, είναι μια αρμοδιότητα του υπουργείου εξωτερικών. Ο δε όρος: “διπλωματία των μέσων μαζικής ενημέρωσης”, είναι αδόκιμος και αποτελεί ελληνική “πατέντα”. Και σαφώς τεράστια ερωτήματα εγείρει ο όρος: “δημοσιογραφική διαμεσολάβηση” σε διεθνείς διαπραγματεύσεις.
Δηλαδή τι σημαίνει αυτό; Πως η ενημέρωση των πολιτών θα γίνεται από συγκεκριμένους δημοσιογράφους που θα έχουν σύμβαση με κάποια δημοσία υπηρεσία;
Καθώς, όπως λέει η σχετική διαβούλευση: “θα ανατεθεί σε δημοσιογράφους με αποκλειστικό αντικείμενο την παρακολούθηση των ξένων ΜΜΕ και τη σύνταξη σχετικών επισκοπήσεων και ενημερωτικών σημειωμάτων”.
Αυτό τώρα, μπορεί να εκληφθεί στην τελική μορφή του, ως πλουραλιστική και αντικειμενική ενημέρωση (έστω και στα υπάρχοντα σαθρά πλαίσια της αστικής δημοκρατίας);
Με ποια κριτήρια θα κάνουν οι δημοσιογράφοι σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης; Με… Μπογδανικά ίσως;
Αυτά είναι ορισμένα ερωτήματα που προφανώς είναι ρητορικά, και θα μείνουν αναπάντητα. Άλλωστε, η προϊστορία των διαβουλεύσεων έχει δείξει πως δεν λαμβάνονται καθόλου υπόψιν οι γνώμες των πολιτών. Αμφιβάλλουμε και για το αν διαβάζει κάποιος, από αυτούς που πρέπει, τα σχετικά σχόλια/παρεμβάσεις των πολιτών, κάτω από την εκάστοτε διαβούλευση:
Όμως, υπάρχουν και άλλα ερωτήματα:
Θα λαμβάνουν – λέει – αυτές οι ιστοσελίδες/επιχειρήσεις και κρατικές διαφημίσεις. Κρατικό χρήμα κοινώς. Που οι όροι και προϋποθέσεις που θέτει η διαβούλευση είναι σαφείς – όπως ήδη αναφέραμε – και φωτογραφίζει εκ’ των προτέρων πού θα δοθούν.
Σε όλους αυτούς τους “δημοσιογράφους” που βγαίνουν κάθε βράδυ στα κανάλια και σας “ενημερώνουν”.
Αυτοί άλλωστε έχουν την άμεση δυνατότητα να στήσουν μια δικτυακή επιχείρηση που θα πουλάει “ειδήσεις”. Σε αυτές άλλωστε εργάζονται ήδη στρατιές μικρότερων δημοσιογράφων και δικτυακών troll.
Υπάρχουν κάμποσες περιπτώσεις για ν’ αναφέρουμε, αλλά μια πρόσφατη την οποία θα θυμούνται αρκετοί, ήταν αυτή που έγινε γνωστή πριν λίγες ημέρες (μέσα Ιουλίου 2015), με μια λίστα που κατέθεσε στο πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ο Πάνος Καμμένος με τα media shops, τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους που φέρονται να έλαβαν συνολικά 21 εκατομμύρια ευρώ στο πλαίσιο της διαφημιστικής καμπάνιας του ΚΕΕΛΠΝΟ. Στην λίστα υπάρχουν ποσά τα οποία δημιουργούν ερωτήματα, ποσά με άγνωστους παραλήπτες. Σε αρκετές περιπτώσεις, το μέγεθος κι η ακροαματικότητα των Μέσων δεν δικαιολογογούν τα ποσά. Ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων έδωσε με επιφύλαξη την λίστα αυτή στο πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ μαζί με 153 δημοσιογράφους που εμφανίζονται να είναι στο μισθολόγιο του ΚΕΕΛΠΝΟ αλλά το θέμα δεν μπορεί να αφορά μόνο την δημοσιογραφική δεοντολογία. Το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι δημόσιος φορέας, και ως εκ τούτου τα 21 εκατομμύρια της λίστας είναι δημόσιο χρήμα του οποίου η χρήση πρέπει να δημοσιεύεται και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπόκειται στο καθεστώς των προσωπικών δεδομένων. Στον δε κατάλογο συμπεριλαμβάνονται περισσότερα από 150 μισθολόγια, πολλά sites και ΜΜΕ καθώς και 37 δημοσιογράφοι.
Ακόμα και αυτήν την στιγμή επικρατεί μια σύγχυση για το θέμα, βλέπετε συν τ’ άλλα ήταν ένα σκάνδαλο που προηγήθηκε λίγες ημέρες πριν την νέα λαίλαπα φορολογικών και αντιλαϊκών μέτρων, ένα σύνηθες φαινόμενο ώστε να στραφεί η προσοχή και η οργή της κοινής γνώμης αλλού, μα παρ’ ολ’ αυτά, στην Ελλάδα ζούμε όλοι και ξέρουμε πολύ καλά πώς δουλεύουν αυτές οι επιχορηγήσεις και σε ποιων τσέπες καταλήγουν συνήθως.
Και για να το επαναλάβουμε, αν δεν έγινε αντιληπτό, ο Νίκος Παππάς δηλαδή, ξεκαθάρισε πως τα sites που εντάσσονται στις ποσοστώσεις της κρατικής διαφήμισης αρκεί να είναι σοβαρές, σύννομες και καταγεγραμμένες επιχειρήσεις!
ΜΟΝΟ αυτά και κανείς άλλος.
Και τι θέλει να πει ο… ποιητής με το σύννομες;
Ποιες ιστοσελίδες, κατά την γνώμη του κράτους, είναι σύννομες; Όχι πως το osarena θα ενδιαφερόταν να συγκαταλέγεται στις καταγεγραμμένες, πολλώ μάλλον στις επιχειρήσεις αλλά, στα έννομα, συγκαταλέγονται και τα sites που τα λένε έξω από τα δόντια, όπως αυτός ο blogger που οδηγείται στην φυλακή επειδή τόλμησε να βγάλει στον αέρα μια καταγγελία, αληθινή και αποδεδειγμένα υπαρκτή για κάποια εταιρεία;
Προφανώς όχι. Καθώς κατά την κυβέρνηση, αυτά τα ιστολόγια δεν είναι νόμιμα. Δεν κατατάσσονται σε αυτές τις ρυθμίσεις, αλλά αντίθετα αντιμετωπίζονται εχθρικά, νοιώθοντας στον σβέρκο τους, το χέρι του νόμου.
Και κάτι ακόμα που φαίνεται να απορρέει αυτή η διαβούλευση – το θέτω με ερωτηματικό, καθώς είναι μια άποψη που σχηματίσαμε εμείς – είναι πως ανοίγει τον δρόμο για να βάλει ακόμα και χέρι σε έσοδα των blogs από μικρές διαφημίσεις, ενώ ακόμα χειρότερα, θα μπορούσαν να πατήσουν επάνω σε αυτό συγκεκριμένες διατάξεις εύκολης και άμεσης καταστολής, όπου γουστάρουν και επιθυμούν. Τουλάχιστον, όσον αφορά τα blogs και ιστοσελίδες που έχουν το domain gr.
Εν κατακλείδι λοιπόν:
Ανοίγει ο δρόμος για ιστολόγια δυο ταχυτήτων που στην ουσία οι κρατικές διαφημίσεις (οι οποίες συνήθως είναι και κουβαρντάδικες, δημόσιο χρήμα γαρ) θα καταλήγουν στις τσέπες των δημοσιογράφων των οποίων τα κανάλια που εργάζονται, υποτίθεται πως θα τα κυνηγήσει η κυβέρνηση. Ενώ παράλληλα, αυτοί οι ίδιοι δημοσιογράφοι (οι υπάλληλοί τους έστω), θα ενημερώνουν κατά το δοκούν την κοινή γνώμη σχετικά με το τι λέει ο ξένος τύπος, υπό την χρηματοδότηση και την εποπτεία μιας δημόσιας υπηρεσίας!
Και εδώ δημιουργείται ένα ακόμα ζήτημα, καθώς τα αδέσμευτα blogs θα δίνουν και αυτά ενημέρωση η οποία προφανώς τις περισσότερες φορές θα είναι διαφορετική από αυτή που θα δίνουν τα “έννομα” κρατικά επιχορηγούμενα blogs/ιστολόγια. Και τι θα συμβεί τότε;
Θα εφαρμοστεί η καταστολή και η φίμωση, με το γράμμα του νόμου; Επειδή αν συμβεί αυτό – που θα συμβεί σίγουρα σε κάποιες περιπτώσεις – είδαμε πιο πάνω μια πρόσφατη περίπτωση, και σίγουρα υπάρχουν αρκετές ενδεικτικές και στο παρελθόν, οδηγούμαστε σε πλήρως ελεγχόμενη “πληροφόρηση” και την μεγαλύτερη καταστολή της ελευθεροστομίας.
Κύριε Παππά. Νίκο, να σου θυμίσω πως πλέον, δεν μιλάς σε μαθητές σαν γραμματέας του δεκαπενταμελούς συμβουλίου, αλλά απευθύνεσαι σε πολίτες μιας δεινοπαθούσας κοινωνίας από μέτρα που πήρατε εσύ και οι προηγούμενοι ομόλογοί σας. Το δε χειρότερο όλων όμως, είναι πως εσείς λέτε, ότι είσαστε και αριστεροί, τρομάρα σας. Να σου θυμίσω Νίκο μου,πως από το 2014 η χώρα που το παίζεις σωτήρας, βρισκεται στην 100η θέση της ελευθερίας τύπου και μάλλον αυτήν την στιγμή, έχει κυλήσει ακόμα πιο κάτω. Να σου θυμίσω ακόμα πως η χώρα έχει πιάσει πάτο στα ανθρώπινα δικαιώματα. Και η ειρωνεία είναι πως αυτά δεν τα λέμε εμείς, αλλά αποτελούν στοιχεία διεθνών οργανισμών, όπως η RSF (Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα), αλλά και οι εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (ΗΠΑ).
Και όσον αφορά το διαδίκτυο συγκεκριμένα, είσαστε παντελώς άσχετοι γα να εφαρμόσετε το οτιδήποτε. Το διαδίκτυο Νικόλα, υπάρχει από όταν εσύ κατουρούσες τις πάνες σου.
Το να σου μιλήσω για το διαδίκτυο και την ομότιμη παραγωγή, θα είναι άσκοπο, καθώς αμφιβάλλω αν θα καταλάβεις λέξη από τα όσα θα αναφέρω.
Το Ίντερνετ είναι διαφορετικό, Νίκο. Μα αυτό προφανώς το ξέρεις. Προφανώς οι σύμβουλοί σου θα σου έχουν εξηγήσει πως το Ίντερνετ είναι μια «μιντιακή» αυτοκρατορία-τσέπης. Πως το διαδίκτυο αλλάζει τις παραδοσιακές δομές των μέσων ενημέρωσης, καταργώντας τα σύνορα και τα ολιγοπώλιά τους. Η δημοσίευση και η διάδοση του περιεχομένου δεν συνδέονται πλέον με μεγάλες επενδύσεις. Η ουσία της δημοσιογραφίας απαλλάσσεται – ευτυχώς – από τον διαμεσολαβητικό της ρόλο. Το μοναδικό κριτήριο που διαχωρίζει την δημοσιογραφία από την απλή δημοσίευση είναι μόνο η δημοσιογραφική ποιότητα.
Πως το ίντερνετ είναι η κοινωνία μας και η κοινωνία μας είναι το Ίντερνετ, πως το ίντερνετ είναι ο θρίαμβος της πληροφορίας και πως το Ίντερνετ αλλάζει και προάγει την δημοσιογραφία.
Ήδη η κάθε κυβέρνηση έχει συνειδητοποιήσει ότι ο πολιορκητικός κριός του πλήθους, είναι τα Κοινά της Πληροφορίας και αυτά προάγονται και αναδεικνύονται στο διαδίκτυο. Η κάθε εξουσία γνωρίζει για την Τεχνολογία και την σημασία της στην Κοινωνία και αυτό είναι αγκάθι για τις κυβερνήσεις, καθώς η διαμόρφωση της τεχνολογίας αποτελεί και ένα κρίσιμο πεδίο πάλης, ακόμα και μια κοινωνική αλλαγή. Και γι’ αυτό ακριβώς, επιθυμείτε να χρησιμοποιήσετε την τεχνολογία, το διαδίκτυο, ως μια μηχανή ελέγχου.
Λες και δεν γνωρίζεις πως η επέλαση των έντυπων ΜΜΕ στο Διαδίκτυο, οδηγεί στην φτήνια της Πληροφορίας. Ή μάλλον, το γνωρίζεις πολύ καλά και έτσι ακριβώς κομμένο και ραμμένο είναι το νομοθέτημα που ετοιμάζετε.
Θες τώρα δηλαδή, να μας πεις, ότι δεν σ’ έχουν ενημερώσει για το QUANTUM; Πως όλα αυτά που πάτε να εφαρμόσετε, δεν γνωρίζεις πως πρόκειται για τον τρόπο που οι κυβερνήσεις χρησιμοποιείτε το διαδίκτυο ως όπλο; Επειδή με όλα αυτά που βλέπουμε πως έχετε την πρόθεση να κάνετε, το μόνο συμπέρασμα είναι αυτό.
Κοίτα λοιπόν, Νικόλα και διάβασε καλά αυτό: Είναι η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Διαδικτύου. Φτιαγμένη και δημιουργημένη από ελεύθερους ανθρώπους. Από ανθρώπους που οι γαμημένες κυβερνήσεις, τους έχουν σαπίσει σε φυλακές ή τους έχουν “αυτοκτονήσει”.
Να θυμάσαι, να θυμάστε όλοι σας, πως εδώ, στο διαδίκτυο, δεν έχουμε καμία εκλεγμένη κυβέρνηση, ούτε πρόκειται να έχουμε ποτέ, γι’ αυτό απευθύνομαι σε σας με μόνη την δικαιοδοσία, με την οποία μιλά πάντα η ελευθερία. Κηρύσσω λοιπόν ότι ο παγκόσμιος κοινωνικός χώρος που δομούμε είναι από φυσικού του ανεξάρτητος από τις τυραννίες που επιδιώκετε να μας επιβάλλετε. Δεν έχετε κανένα ηθικό δικαίωμα να μας κυβερνάτε, ούτε κατέχετε κάποιες μεθόδους επιβολής, για τις οποίες έχουμε βάσιμους λόγους να φοβόμαστε.
Η παγκόσμια διακίνηση σκέψης δεν χρειάζεται πλέον ούτε τις βιομηχανίες σας, ούτε τα χρηματοδοτούμενα από επιχειρηματίες και τράπεζες ΜΜΕ για να ευδοκιμήσει. Να γνωρίζετε πως αυτά τα αυξανόμενα εχθρικά και αποικιοκρατικά μέτρα, μας τοποθετούν στην ίδια θέση με παρελθόντες εραστές της ελευθερίας και της αυτονομίας, που έπρεπε να απορρίψουν την κυριαρχία μακρινών, ανίδεων εξουσιών. Οφείλουμε να κάνουμε τους εικονικούς εαυτούς μας να αναπτύξουν ανοσία στην εξουσίασή σας, ακόμη και αν οι φυσικές μας υπάρξεις συνεχίζουν να υποκύπτουν στον νόμο σας. Θα απλωθούμε σε όλον τον πλανήτη έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να συλλάβει τις σκέψεις μας.
Θα δομήσουμε έναν πολιτισμό του νου στον κυβερνοχώρο. Ας είναι πιο ανθρώπινος και δίκαιος από τον κόσμο που έχουν μέχρι τώρα φτιάξει οι κυβερνήσεις σας.